(ὑπὸ γῆς

τρομέει δ΄ ὑ. γυῖα Hom. — ноги дрожат подо мной;

ἐρύειν τι ὑ. τινος Hom. — вырвать что-л. из-под кого-л., т.е. из чьих-л. рук;

ὑ. χθονός Hom. (ср. 1) и ὑ. γῆς Plat. — под землей или под землю;

(ὑ. τῆς πλατάνου Plat.)

τὸ ὑπό τινος λοιπόν Dem. — остаток от чего-л.;

δαμῆναι δουρὴ ὑ. τινος Hom. — пасть от чьего-л. копья;

ὑπ΄ αὐλοῦ Hes., Her. — под звуки свирели;

λαοὴ ὑπ΄ αὐτοῦ Hom. — управляемые им народные массы;

εὖ πράττειν ὑ. τινος Soph. — быть облагодетельствованным кем-л.;

(ὑ. δρυΐ, ὑπ΄ οὐρανῷ Hom.; ὑ. τῷ ἱματίῳ Plat.)

(ὑ. ποσσὴ κονίσαλος ὤρνυτο Hom.)

(τείχει ὕπο Τρώων Hom.)

(ὑπό τινι εἶναι Thuc., Plat.)

ὑ. χερσί τινος θανέειν Hom. — умереть от чьей-л. руки;

ὑπό τινος κτεινόμενος Hom. — пораженный кем-л.;

ὑ. τυμπάνοις Luc. — под звуки тимпанов;

ἐλθεῖν или νέεσθαι ὑ. ζόφον Hom. — сойти в царство теней;

κατακρύπτειν τινὰ ὑ. τέν θύρην Her. — скрывать кого-л. за дверью;

ὑ. τὸ ὄρος Hom., Xen. — у подошвы горы;

γενέσθαι ὑ. τινα Thuc. — оказаться под чьей-л. властью;

ὑ. νύκτα Hom., Her. — с наступлением ночи;

ὑπό τι μικρόν Arph. — немножко, чуточку;

(ὑπ΄ αὐγὰς λεύσσειν τι Eur.)

(στῆναι ἐπι πύργου Hom.; ἐφ΄ ἵππων καὴ ἐπὴ νεῶν βαίνειν Aesch.; ἐπὴ γῆς καὴ ὑπὸ γῆς Plat.)

(κόλπος ὅ ἐπὴ Ποσιδηΐου Her.; μεῖναι ἐπὴ τοῦ ποταμοῦ Xen.)

(ἐπὴ τοῦ προαστείου Thuc.; ἐπὴ τῶν ἐργαστηρίων καθίζοντες Isocr.; καταλῦσαι τὸν βίον ἐπὴ τῆς πατρίδος Luc.)

(ἐπὴ τῆς γῆς καταπίπτειν Xen.)

(ἐπὴ μαρτύρων Isae., Xen.; ἐπὴ τοῦ δικαστηρίοιυ Isocr., Arst.)

ἐφ΄ ἑνός Xen. — по одному, поодиночке;

(ἐπὴ Κρόνου Hes., Plat.; ἐπὴ τῶν ἡμετέρων προγόνων Xen.; ἐπὴ δείπνου Luc.; ἐπὴ τῶν δείπνων Diod. и ἐπὴ τῆς τραπέζης Plut.)

(ἐπί τινος λέγειν Plat., Arst.; ἐπί τινος σκοπεῖν Xen.; ἐπὴ πάντων ὀργίζεσθαι Dem.)

(ὄνομα γίγνεταί τινι ἐπί τινος Her.)

ἐπὴ νόσου ἔχεσθαι Soph. — быть пораженным болезнью;

ἐπὴ πάντων Dem. — во всех случаях, при всех обстоятельствах;

οὐδεὴς ἐπ΄ ἀνθρώπων Soph. — никто из людей

(ἐπὴ πᾶσιν βωμοῖς καίειν τι Hom.; ζωέμεν ἐπὴ χθονί Hes.; ἐπὴ τῇ πυρᾷ κεῖσθαι Plat.)

(ἐπὴ γαίῃ καταθέσθαι Hom.: ἐπὴ γᾷ πίπτειν Soph.)

(ἐπὴ τοῖς δικασταῖς λέγειν Dem.)

(ἐπ΄ ἐχθροῖς χεῖρα τρέπειν Soph.; ἐπί τινι μηχανήν τινα ἱστάναι Eur.; τινὰ ἐπί τινι συνιστάναι Her.)

(τῷ δ΄ ἐπὴ ὦρτο Διομήδης Hom.)

(ἐπὴ τούτῳ, ἐπὴ τῷδε и ἐπὴ τούτοις Her., Eur., Xen., Arst.)

οἱ ἐπὴ πᾶσιν Xen. — следующие за всеми, т.е. арьергард:

(ἐπί τινι λέγειν, sc. ἔπαινον Thuc., Lys., Plat.)

τἀπὴ σοὴ κακά Soph. — твои несчастья;

ἐπὴ τοσούτῳ στρατεύματι Thuc. — во главе столь большого войска;

(ἐφ΄ ἡμέρῃ ἠδ΄ ἐπὴ νυκτί Hes.)

(ἐπὴ τοῖς νόμοις Dem.; καλεῖσθαι Ῥώμην ἐπὴ Ῥωμύλῳ τέν πόλιν Plut.)

(ἐπί τινι μάλα πολλὰ παθεῖν Hom., γελᾶν ἐπί τινι Aesch.)

ἐφ΄ οἶς ἐλήλυθας Soph. — (то), ради чего ты прибыл;

ἐπὴ ἐπῶν ποιήσει Ὅμηρον μάλιστα τεθαύμακα Xen. — в области эпической поэзии я больше всего восторгаюсь Гомером

τὸ ἐφ΄ ᾦ — В Arst. ( нечто), обозначаемое буквой В

(ἥ ἐπὴ τῷ Μήδῳ συμμαχίᾳ Thuc.; νόμους ἐπὴ τοῖς ἀδικοῦσι ἀναγράψαι Dem.)

ἐπ΄ ἀργύρῳ Soph., ἐπ΄ ἀργυρίῳ Dem., Arst. и ἐπὴ χρήμασιν Dem. — за деньги;

ἐπὴ πολύ Thuc., Xen.; — на далеком расстоянии;

πουλὺν ἐφ΄ ὑγρήν Hom. — по широко раскинувшемуся морю;

(κλέος πάντας ἐπ΄ ἀνθρώπους Hom.)

(πέμπειν στρατηγὸν ἐπί τινα Her.; ἰέναι ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

ἐπὴ χρόνον Hom., Her. и ἐπὴ χρόνον τινά Plat. — в течение некоторого времени;

(ἐπ΄ ἠῶ Hom.)

ἐπὴ στάθμην ἰθύνειν Hom. — выравнивать по (натянутому) шнуру;

ἐπὴ πέντε καὴ εἴκοσιν Thuc. — по двадцати пяти;

(ἐπὴ δέκα ἔτη Thuc.)

(ἐπὴ διηκόσια Her.)

(τοὐπὴ τήνδε τέν κόρην Soph.)

(φρύγανα συλλέγειν ἐπὴ πῦρ Xen.)

ἐπὴ πᾶν Thuc., Arst. и ἐπὴ πάντα Plat. — в общем, в целом, вообще;

ἐπὴ ἄλφιτα πάλυνεν Hom. — поверх (Гекамеда) насыпала муки;

ἦλθε ἐπὴ ψυχέ μητρός Hom. — тогда приблизилась душа матери

ἐπὴ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην Hom. — (Гектор и Арей убили) также искусного наездника Ореста

οὐ γὰρ ἔπ΄ ἀνήρ, οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν Hom. — ибо нет мужа, каким был Одиссей;

στέρησις φωτὸς ἀπὸ σελήνης ὑπὸ γῆς ἀντιφράξεως Arst. — затмение луны вследствие закрытия ее землей;

(τινάσσειν γαῖαν Hom.)

(ὑπὸ γᾶν κρύψαι τι Pind.)

(ὑπὸ γῆς Hes.)

(Ἀΐδεω Hom.; χθονός Aesch.; λίμνης Her.; μαστῶν Luc.)

(τινος Soph.)

(τινάσσειν γαῖαν Hom.)

(ὑπὸ γᾶν κρύψαι τι Pind.)

(ὑπὸ γῆς Hes.)

(Ἀΐδεω Hom.; χθονός Aesch.; λίμνης Her.; μαστῶν Luc.)

(τινος Soph.)

(τινα Polyb., Plut.)

(τὰ ὑπὸ γῆς ἅπαντα Plat.)

Τηλέμαχος ἐκ μεγάροιο βεβήκει κείων ἐς θάλαμον Hom. — Телемах вышел из дома, отправившись лечь (спать) в (свою) комнату;

(Ἑλένη ἐκ θαλάμοιο ἤλυθεν Hom.)

(θ., ἔνθ΄ ἔσαν οἱ πέπλοι Hom.)

θάλαμον γνωτούς τε λιττοῦσα Hom. — оставив (родной) дом и братьев;

θάλαμοι ὑπὸ γῆς Aesch., θάλαμοι γᾶς или θάλαμοι Περσεφονείας Eur. — подземное царство;

(θ. ἐν τῷ νηῷ Luc.)

(τὰ μ. καὴ τὰ ὑπὸ γῆς Plat.)

(τῶν χωρίων Thuc.)

(μηδὲν ἐργάζεσθαι, ἀλλὰ π. NT.)

τὰ κατὰ τέν Ἰταλίαν π. Polyb. — вмешиваться в дела Италии

οἵ τε ὑπὸ γῆς θεοὴ καὴ οἱ τ. Plat. — боги подземные и здешние (т.е. земные)

σκόπει δέ καὴ τ. Plat. — рассуди же еще вот каким образом

(θαλάσσης κόλπον Hom. и ἐς θάλατταν Her.; γαῖαν Hom. и κατὰ γῆς Plat.; ἐς и ὑπὸ πόντον Hom.; αἰθέρα Soph.; χάσμα χθονός Eur.; πλοῖα δέδυκε Arst.)

(πόλιν Hom.; ἐς δόμους Eur.)

(ἠέλιος ἔδυ и δύσετο Hom.; ἄστρα δύεται Arst.)

(νῆσος ὑπὸ σεισμῶν δῦσα Plat.; οὐκ ἔδυ πρόπας δόμος Aesch.)

(εἴς τινα, παῖς ὣς ὑπὸ μητέρα Hom.)

(χιτῶνα, τεύχεα, med. ἔντεα χροΐ и τεύχεα περὴ χροΐ Hom.)

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

(ἔλαιον ἐκ δεξαμένης ἐς ἄλλο διαχεόμενον Her.)

(ἀπὸ τῆς γῆς εἰς τὸ πέλαγος Plut.)

(χοῦν Her.; ἴχνη Xen.)

(χῶμα διαχεῖται Thuc.)

(τὰ συγκεκριμένα Plat.)

(βοῦν ἅπαντα Hom.)

(ἥ θερμότης διαχεῖ τὸν ἀέρα Arst.)

(τὰ φάρμακα διαχοῦνται Arst.)

(τὸ ὑγρὸν διαχεῖται ὑπὸ τοῦ πυρός Arst.)

(διαχεῖται ἥ χιών Xen.)

(εἰς ἅπαντα τὰ μέρη τοῦ σώματος Arst.)

(οἱ στρατιῶται διαχέοντο Xen.)

(ὅ νεκρὸς τεταριχευμένος οὐδὲν διεχέετο Her.)

(σώματα ὑπὸ μέθης διακεχυμένα Plat.)

(τέν αἴσθησιν τοῦ ἁπτομένου Plut.)

(λόγοις ἐπιεικέσιν Plut.)

(τὰ βεβουλευμένα τινός Her.)

ὄπισθεν ὑποτετάχθαι τινί Luc. — стать за кем-л., т.е. укрыться за чьей-л. спиной;

(τινά τινι Plut.)

ὑ. τινὰ ὑπὸ ὄνομά τινος Polyb. — относить кого-л. к категории чего-л.;

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(ὅ ἥλιος τέν ἀπόκρυψιν ποιεῖται ὑπὸ τῆς γῆς Arst.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(βριθόμενοι ἄξονες Aesch.; ἔρις βεβριθυῖα Hom.)

(ναῦς βεβρίθει σάκεσσι καὴ ἔγχεσι Hom.; τροπαίοις βεβριθώς Plut.)

(σταφυλῇσι βρίθουσα ἀλωή Hom.)

(χειρὴ ἢ πλούτου βάθει Soph.). εὐδοξίᾳ β. Pind. быть славным

(βρίθει ὅ τῆς κακῆς ἵππος μετέχων Plat.; ἐπὴ θάτερον μέρος Arst., κάτω Anth.)

(τῇδε Hom.; οἱ ἱππεῖς ἐπὴ τὸ ἀριστερὸν ἔβρισαν Plut.)

(ὧδε ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί Hom.)

(μήκων καρπῷ βριθομένη Hom.; πέτηλα βριθόμενα σταχύων Hes.)

(τινὰ πλούτῳ Pind.; βλάσταις τέκνων βριθομένα Νιόβη Plut.; παρθενίων βριθομένη χαρίτων Anth.)

(ἁλύσεσιν καὴ πέδαις NT.)

(τὸ φυτὸν δεσμεῖται ὑπὸ τῆς γῆς Arst.)